Συνάντηση
με τον Τάκη
Από την μαθήτρια της Α΄ τάξης
Αλίντα Παππά
Στο πλαίσιο
μίας διδακτικής επίσκεψης, το απόγευμα της 3ης Απριλίου 2024, με το Εσπερινό Γενικό
Λύκειο των Αγίων Αναργύρων, επισκεφθήκαμε το «Ίδρυμα Τάκης», στο Καματερό.
Ομολογώ ότι η πρώτη μου αντίδραση, όταν μας πρότειναν αυτήν την εκδρομή, ήταν να συμπληρώσω αρνητικά την υπεύθυνη δήλωση, όμως ο διευθυντής του σχολείου ο κ. Κυριακού και η κ. Σακαρέλου με συμβούλεψαν πως θα κέρδιζα πολλά, αν πήγαινα, και είχαν απόλυτο δίκιο, καθώς ήταν μία ξεχωριστή εμπειρία για μένα.
Το πραγματικό του όνομα ήταν Παναγιώτης Βασιλάκης, παγκοσμίως όμως γνωστός είναι ως Τάκης, αυτοδίδακτος και πρωτοπόρος καλλιτέχνης, με όραμα να αντικαταστήσει την ασχήμια με κάτι όμορφο και λειτουργικό. Αγόρασε το 1964 την έκταση όπου βρίσκεται το Ίδρυμα, στο λόφο Γεροβουνό, λόγω της ξεχωριστής γεωγραφικής θέσης του. Το 1986 ξεκίνησε τις εργασίες ίδρυσης ενός κοινωφελούς ιδρύματος, με σκοπό την προώθηση της τέχνης και των επιστημών. Οι χώροι του ιδρύματος αποτελούνται από το μουσείο, που εκτείνεται στους χώρους του σπιτιού, συμπεριλαμβανομένης της κουζίνας, που λειτουργούσε και ως σημείο συνάντησης, από το θέατρο και τον μεγάλο κήπο.
Από το μπαλκόνι του Ιδρύματος η θέα είναι πανοραμική και το βλέμμα ταξιδεύει προς τον Λυκαβηττό και την Ακρόπολη. Βλέπεις ακόμα το πράσινο πάρκο Τρίτση και πίσω του, στο βάθος, τον Σαρωνικό κόλπο. Η ξενάγηση ξεκίνησε με το φως του απογεύματος, που μας έδινε τη δυνατότητα να απολαύσουμε τη θέα και σιγά σιγά ο ερχομός της νύχτας ανέδειξε τα φωτισμένα εκθέματα του κήπου.
Ο κήπος είναι γεμάτος με έργα τέχνης του Τάκη, όπως οι σπείρες, τα ηλεκτρικά βαρέλια με τα φωτοβολταϊκά, τα σινιάλα και πολλά άλλα. Παρέα με τις ελιές και τα κυπαρίσσια συνυπάρχουν τα πανύψηλα χρωματιστά αιολικά γλυπτά, που, όταν φυσά ο άνεμος, χορεύουν υπό το κελάηδισμα των πουλιών.
Μέσα στο μουσείο υπάρχουν έργα από όλες τις περιόδους του καλλιτέχνη, μικρών, μεσαίων και πιο μεγάλων διαστάσεων, φτιαγμένα με διαφορετικές τεχνοτροπίες.
Πολλά έργα του βασίζονται στον μαγνήτη, υπάρχουν σφαίρες που συμβολίζουν τους πλανήτες και ο ήχος τους αναπαράγει τον ήχο του διαστήματος. Η ξεναγός εξηγούσε το κάθε έργο του με λεπτομέρεια και ο ενθουσιασμός με τον οποίο μιλούσε για τον καλλιτέχνη μάς παρέσυρε σε ένα ταξίδι στον χρόνο και σε διαφορετικούς κάθε φορά τόπους. Ταξιδέψαμε στο Παρίσι, στο Λονδίνο και πίσω στην Ελλάδα.
Εντύπωση
μου έκανε ένα από τα αγαπημένα έργα του Τάκη, το "Τhe mirror of my soul"
(Ο καθρέφτης της ψυχής μου). Το έφτιαξε σε τέσσερα αντίγραφα και, όπως μας
ενημέρωσε η ξεναγός, το πρώτο αντίγραφο το αγόρασε ο διάσημος καλλιτέχνης Τζον
Λένον, όταν το είδε σε μια έκθεση στο Λονδίνο όπου ήταν καλεσμένος.
Μάλιστα, η συγκεκριμένη έκθεση έγινε αιτία να γνωρίσει την Γιόκο Όνο. Βεβαίως, αυτό δεν ξέρω πόση χαρά έδωσε στα υπόλοιπα μέλη του συγκροτήματος των Beatles (Σκαθάρια), γιατί, ως γνωστόν, έγινε η αίτια να απομακρυνθεί από το θρυλικό συγκρότημα και να ακολουθήσει σόλο καριέρα.
Έπειτα προχωρήσαμε στο θέατρο, που δεν ήταν ένα παραδοσιακό θέατρο με καθίσματα και σκηνή, αλλά ένας χώρος όπου κυριαρχούσαν και πάλι τα μεταλλικά γλυπτά, με κύριο έκθεμα ένα τεράστιο γκονγκ, του οποίου ο ήχος άλλαζε, ανάλογα τα συναισθήματα του ατόμου που το χτυπάει.
Υπό τους ήχους του γκονγκ αποχωρήσαμε από το ίδρυμα με θετικά συναισθήματα και ολοκληρώσαμε την εκδρομή σε ένα καφέ όπου συζητήσαμε τις εντυπώσεις μας με τους καθηγητές μας, την κ. Σπυριδούλα Σακαρέλου, την κ. Ελευθερία Σταυράκη και τον κ. Δημήτρη Βασιλείου.
